Երևանի հենց սրտում` Օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի հարևանությամբ կա մի զբոսայգի, ուր ամեն օր արվեստի գունազարդ շունչն է օդում պարում… Խոսքն ամենատարբեր կտավների բացօթյա ցուցահանդես-վաճառքի մասին է` Մարտիրոս Սարյանի անվան պուրակում: Այգու կենտրոնում կանգնեցված է իր տեսակով տարբերվող և քաղաքին նոր շունչ պարգևող մի արձան: Ինչու տարբերվող, քանի որ արձանաշատ Երևանում եզակիներից է, որ սպիտակ մարմարից է կերտված: Արձանի հեղինակները Լևոն Թոքմաջյանն ու Արթուր Թարխանյանն են:

Նստած է վարպետը`ներկապնակն ու վրձինը ձեռքին.անունը`Մարտիրոս Սարյան… նրան համարում են մեր գեղանկարչության գլխավոր կերպարներից մեկը, հայրը, նախապապը…. Նա բազմաթիվ ցուցահանդեսներ է ունեցել աշխարհի տարբեր երկրներում` Մոսկվայում, Փարիզում, Վիեննայում, Վենետիկում, Կոպենհագենում, Նյու Յորքում, Ֆինլանդիայում:Մի քանի շրջաններից բաղկացած ստեղծագործական կյանքի սկզբում Սարյանը պատկերում էր հեքիաթային և սիմվոլիկ կերպարներ, ապա կոմպոզիցիաները դառնում են ավելի լակոնիկ, ազգային մոտիվները ստանում են ժամանակակից արտահայտություն: Երբ սկսում է ճամփորդել Արևելքի երկրներով, արտահայտում է իր երազներում ձևավորված հոգևոր հայրենիքը: Հաջորդում են նատյուրմորտները, ծաղիկները և Մարտիրոս Սարյանի արվեստում տեղ են գտնում հիանալի դիմանկարներ, թատերական ներկայացումների և գրքերի ձևավորումներ: Նա մինչև վերջ շարունակում է պատկերել հայրենի բնությունը: Ահա վարպետի հզոր և անկրկնելի անհատականությունը: Իսկ, հետաքրքիր է, նկատե՞լ եք, որ նա բոբիկ է.ա՛յ, մյուս անգամ անցնելուց ուշադրություն դարձրեք: Գաղափարն այն է, որ նա ամուր կապերով կապված էր իր հող ու ջրին, իր հայրենիքին… դրա համար էլ բոբիկ է, որ հնարավորինս մոտ զգա հողին, և իր անսահման սերն արտահայտի կտավների մեջ:

Նյութի աղբյուրը