Անդրե Մորուա «Մանուշակներ ամեն չորեքշաբթի»


Վերլուծություն
Իմ կարծիքով, ստեղծագործությունը սենտիմենտալ է և գերակշռում են զգացմունքները։ Հավանաբար սկսեմ պատմվածքի նկարագրությունից, որտեղ ամեն մի մանրուք հեղինակը այնքան նրբորեն ու հստակ է նկարագրում, որ կարծես թե ֆիլմ դիտելուց լինեմ, մտքումս պարզ պատկերացնում եմ ամեն մի դրվագ: Իրականում չեմ ցանկանում պատմել կամ նկարագրել պատմվածքը, քանի որ դա ուղղակի ընթերցել ու զգալ է պետք, վայելել ամեն մի բառ, ամեն մի հատված… Իրոք, մեծ ուրախությամբ եմ լցված, որ ինձ հնարավորություն ընձեռվեց կարդալ այս փոքրիկ, բայց հիասքանչ պատմվածքը: Պատմվածքը իմ մեջ մի բան ամրապնդեց, որ պետք է ապրել կյանքի յուրաքանչյուր օրը, ժամը, րոպեն… որովհետև չգիտես արդյոք վաղը կգա՞ կամ եթե գա, ապա ի՞նչ փորձություններով, ձեռքբերումներով կամ կորուստներով կլինի…