Դարվինը տեսավ, որ կենդանիները ծնվում են մեծ քանակությամբ, բայց դրանց քանակը բնության մեջ նույնն է մնում: Ըստ նրա ձագերը մինչև սեռահասուն դառնալը սատկում են և այդ պատճառով կենդանիների քանակը բնության մեջ կայուն է: Նաև դրան նպաստում է գոյության կռիվը:
Տարբերվում է գոյության կռվի երեք տեսակ ներտեսակային, միջտեսակային և կռիվ անօրգանական աշխարհի անբարենպաստ պայմանների դեմ: Ներտեսակային կռիվը ամենատարածվածն է և տեղի է ունենում նույն տեսակի կենդանիների միջև: Դրանք կռվում են էգի, տարածքի և սննդի համար: Միջտեսակայինը կռիվը տեղի է ունենում տարբեր տեսակի կենդանիների միջև։ Առավել սուր կռիվ է ընթանում, եթե տեսակները պատկանում են նույն ցեղին, ապրում են նույն պայմաններում և օգտվում են նույն սննդի աղբյուրներից։
Պայքար անբարենպաստ պայմանների դեմ, երբ փոփոխություններ են լինում արտաքին պայմաններում : Դարվինը օրինակ է բերել, որ Անգլիայում ցրտաշունչ ձմեռվա ընթացքում սատկել են թռչունների 80 %-ը: Նրանք չեն կարողացել պայքարել:
Արհեստական ընտրություն: Ըստ Դարվինի ընտանի կենդանիները հարմարվել են մարդունը, այսինքն մարդը ստեղծել է արհեստական ընտրություն և վարժեցնելով կենդանուն առաջացրել է նոր ցեղատեսակ:
Բնական ընտրություն: Դարվինը նկատեց, որ միևնույն տեսակի առաձնյակներում ևս նկատվում է կենդանի օրգանիզմների տարբերություն: Նա հասկացավ, որ նոր ծնված կենդանիների մի մասը, որ առավել հարմարված էր ոչնչացնում են չհարմարվածներին: Սա անվանվեց բնական ընտրություն:
Շարժական ընտրությունը արտաքին միջավայրի փոփոխությունից կախված առաձնյակի փոփոխությունն է: Երբ արդյունաբերական փոշու պատճառով ծառերը սևացան սև թիթեռների քանակը աճեց, քանի որ դրանք ծառերի սև բների վրա չէին երևում ու դրանց որսալը դժվար էր:
Կայունացող ընտրությունը գործում է միջավայրի հաստատուն պայմաններում և ամրապտդում է օրգանիզմի ձեռք բերած օգտակար հատկանիշները:
Հարությունյան Քնար 4.1 կուրս 